Ατομική έκθεση φωτογραφίας της Νιτούς Ανθούση με τίτλο “Ainu – Αϊνού”.
Πρόκειται για μία αναπαράσταση της μεινότητας των ιθαγενών που ζουν στη νήσο Χοκάιντο της Ιαπωνίας και φημολογείται ότι έλκουν την καταγωγή τους από τους Ελληνοπελασγούς.
Το ντοκιμαντέρ μυθοπλασίας με τίτλο“Αϊνού” έχει διάρκεια 10′ και 16′ και παραθέτει στοιχεία τεκμήρια για την ταυτότητα και τον πολιτισμό των Αϊνού, τοπία, τις οικείες τους, καθώς και παραδόσεις από την καθημερινή τους ζωή, όπως αυτές του χορού, της πίστης, τις προτάσεις γάμου, τα πορτραίτα, τα οποία είναι όλα κατασκευασμένα.
Η έκθεση γίνεται στα πλαίσια του Διεθνούς Φεστιβάλ Φωτογραφίας Κορινθίας 2020 που διοργανώνει το Πελοποννησιακό Ινστιτούτο Τεχνών.
Πότε: Εγκαίνια Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2020
Ώρα: 20.00
Που: Αλεξάνδρειο Συνεδριακό Κέντρο (στον Ισθμό της Κορίνθου στην είσοδο Λουτρακίου).
Ώρα: 20.00
Που: Αλεξάνδρειο Συνεδριακό Κέντρο (στον Ισθμό της Κορίνθου στην είσοδο Λουτρακίου).
Είσοδος: ελεύθερη
Διάρκεια έκθεσης: Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου – Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2020
Ώρες λειτουργίας: 10:00 -14:00 Καθημερινά (εκτός Σαββατοκύριακου)
Διάρκεια έκθεσης: Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου – Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2020
Ώρες λειτουργίας: 10:00 -14:00 Καθημερινά (εκτός Σαββατοκύριακου)
Λίγα λόγια για την έκθεση
Ainu – Αϊνού
Με το παρόν εικαστικό έργο επισημαίνεται η δύναμη της εικόνας ως μέσου καθοδήγησης του θεατή στην πίστη αμφισβητήσιμων πληροφοριών, την κατασκευασμένη ιστορία, τα fake news και το ψέμα στην τέχνη.
Καθόλη τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ στόχος είναι ο θεατής να ταλαντεύεται ανάμεσα στην αληθοφανή όψη του θέματος και στην απολύτως ψευδή. Τη στιγμή που θα είναι πεπεισμένος ότι παρακολουθεί μία ταινία μυθοπλασίας, σε ορισμένα σημεία να αμφισβητεί την ίδια του την κρίση και να αναρωτιέται εάν τα στοιχεία που δίνονται αντιστοιχούν στην πραγματικότητα. Φυσικά, με μία δόση κεκαλυμμένου χιούμορ, χωρίς να γίνεται απολύτως αντιληπτό, όταν ο θεατής θα παρασύρεται, θα επανέρχεται στην αρχική του εντύπωση. Βέβαια, ο θεατής δεν είναι μία ενιαία κατηγορία αλλά ένα αξιοσημείωτο ποσοστό ανήκει σε αυτή την κατηγορία.
Η ιδέα του έργου προέκυψε από ένα απλό ενδιαφέρον προς τον πληθυσμό των Αϊνού, έπειτα εξελίχθηκε σε εμπεριστατωμένη ανθρωπολογική, εθνογραφική και γλωσσολογική έρευνα αντλώντας πληροφορίες από το μουσείο Quai Branly του Παρισιού, το ELAR (Endangered Languages Archive) του Πανεπιστημίου SOAS του Λονδίνου με ειδική άδεια, την ιστοσελίδα του Ainu Museum της Χοκκάιντο και από προσωπική επαφή με ανθρώπους που κατάγονται από εκεί ή έχουν επισκεφτεί το νησί των Αϊνού. Αργότερα, ξεκίνησαν οι εικαστικές αναζητήσεις και η δημιουργία του πρώτου βίντεο- ντοκιμαντέρ διάρκειας 2:48 λεπτών με φωτογραφίες και αφήγηση στα πλαίσια της συμμετοχής στο φεστιβάλ Zagoriwood 2015. Μετά το βίντεο υπήρξαν πειραματισμοί με φωτογραφίες, αντικείμενα, χαρακτικά τυπώματα από ξυλογραφίες, σχέδια, βίντεο, ηχογραφήσεις και μάσκες σε διάφορα μεγέθη με την τεχνική papier mâché, πολλά εκ των οποίων δεν εκτέθηκαν ακόμα. Το έργο επεκτείνεται σε φωτογραφίες πορτραίτα, φωτογραφίες κατά τη διάρκεια του παραδοσιακού χορού, με τις “ενδυμασίες” των Αϊνού και σε πανοραμικές εικόνες.
Για την καλλιτέχνη:
Η Νιτούς Ανθούση είναι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ήθελε να ασχοληθεί με τα εφαρμοσμένα μαθηματικά, ένα τυχαίο όμως λάθος την οδήγησε να ανακαλύψει τον εαυτό της.
Κάπου στο πρώτο έτος των σπουδών αποφασίζει να ασχοληθεί με το αρχαιολογικό σχέδιο, πιστεύοντας ότι θα βρεθεί σε περιπέτειες όπως ο Indiana Jones κάτι που ακόμα ελπίζει και συνεχίσει έως σήμερα τη συνεργασία της στις ανασκαφές.
Η αγάπη της για τη φωτογραφία ήταν αισθητή από όταν ήταν πολύ μικρή γιατί δεν άφηνε την polaroid από τα χέρια της, ήταν και είναι ο τρόπος της να εξοικειώνεται με το περιβάλλον και να το εξερευνεί.
Στο παρελθόν είχε ασχοληθεί με φωτογραφικό φεστιβάλ, διοργανώσεις καλλιτεχνικών εκθέσεων και με το ραδιόφωνο. Μέχρι που πήγε στο Παρίσι με μία μεγάλη κίτρινη βαλίτσα και αντιμετώπισε πλημμύρες, χιονοπτώσεις, καταλείψεις και πορείες. Παρά τις αντιξοότητες, το Παρίσι και η Νιτούς από τότε είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι. Δημιούργηθηκε ένας θερμός καλλιτεχνικός δεσμός και ένα σημαντικό δίκτυο καλλιτεχνών.
Κατά την επιστροφή της στην Ελλάδα έκανε την πρακτική της άσκηση στην ΕΡΤ Α.Ε. κάνοντας το μοντάζ των βίντεο για τις ειδήσεις ενώ στην πορεία την “έκλεψαν” στο καλλιτεχνικό τμήμα των trailer για τις ταινίες και σειρές που προβάλονταν στο κανάλι.
Δεδομένου ότι δεν μπορεί να μείνει σταθερή σε μία πόλη, επιλέγεται να συμμετάσχει σε ένα καλλιτεχνικό εργαστήριο στην Accademia di belle arti di Brera στο Μιλάνο, όπου εκεί διοργανώνεται η έκθεση Mi vida experiment και συμμετέχει με το έργο “Home Milan”.
Επόμενος σταθμός…το Παρίσι. Συνοδοιπόρος και πάλι η μεγάλη κίτρινη βαλίτσα που αυτή τη φορά αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη απεργία των μέσων μεταφοράς.
Απτόητη κάνει την πρακτική της στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Centre George Pompidou ως φωτογράφος της συλλογής και ως η πρώτη erasmus stagiaire που έχει συνεργαστεί με το μουσείο πανευρωπαϊκά.