Θα ξεκινήσω να σας περιγράφω την χθεσινή εμπειρία της συναυλίας της Φιλαρμονικής Λουτρακίου με αφορμή την επέτειο της Μάχης της Περαχώρας, με κάτι που έγινε στο τέλος της.
Στο τέλος της λοιπόν, 500 και πλέον θεατές από την περιοχή του Λουτρακίου, αλλά και της Κορινθίας γενικότερα, τέσσερις βουλευτές, περιφερειάρχες και αντιπεριφερειάρχες, δήμαρχοι και αντιδήμαρχοι, χειροκροτούσαν όρθιοι για ώρα το όραμα του αρχιμουσικού της Φιλαρμονικής Πελοπίδα Μαυρόπουλου, τη μουσική ευφυΐα, κατάρτιση και αισθητική του συνθέτη Σπύρου Προσωπάρη, τα καταπληκτικά κείμενα του Νίκου Γεωργίου και την ανατριχιαστική εκτέλεση του έργου από τη Φιλαρμονική Λουτρακίου.
Υποκλίθηκαν στα νιάτα και το ταλέντο.
Πριν από όλα αυτά, παρακολούθησαν αποσβολωμένοι την μπάντα να αποτίει πάρα πολύ μεγάλο φόρο τιμής σ’ εκείνους που φρόντισαν να είμαστε εμείς τώρα εδώ, ελεύθεροι, να παίζουμε μουσικές και να γράφουμε κείμενα.
Παρακολούθησαν τα κατορθώματα των παλαιότερων κατοίκων της Περαχώρας και των συμμάχων τους να γίνονται ποίημα και κείμενο στην πέννα του δασκάλου κου Γεωργίου (συγκινήθηκα τόσο πολύ όταν ένας μουσικός από την ορχήστρα μου είπε ότι ο κος Γεωργίου ήταν δάσκαλός του στο δημοτικό. Ναι στο δημοτικό σχολείο της Περαχώρας είχαν και έχουν δάσκαλο που μελετά την ιστορία και τη λαογραφία και τον πολιτισμό του τόπου, που έχει εκδόσει βιβλίο για τη Μάχη της Περαχώρας και που μπορεί να γράφει στίχο σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο με εξαιρετική άνεση περικλείοντας στα κείμενα του ποίηση από Σολωμό και Σικελιανό μοιράζοντας ανατριχίλες στο κοινό) και από εκεί έγιναν λέξεις στα χείλη του πάντα εξαιρετικά προετοιμασμένου και έμπειρου Αλέξη Κωστάλα.
“Ο χρόνος τον μίτο της Ιστορίας ξετυλίγει στην
εσχατιά της Γης των Κορινθίων, στον φημισμένο
τόπο της Περαίας …”
Αυτό ήταν και το έναυσμα, οι πρώτες λέξεις που παρέλαβε ο Σπύρος Προσωπάρης για να τις ντύσει με μουσική ανάλογη της αξίας των πράξεων που περιγράφουν. Ο Σπύρος Προσωπάρης, που λέτε, διάβασα και έμαθα ότι είναι ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο στο χώρο των συνθετών. Άμα αρχίσουμε να γράφουμε το βιογραφικό του δεν θα μας φτάσει ο χώρος εδώ. Ετών 42. Συνέθεσε το συμφωνικό έργο για τη Μάχη της Περαχώρας από την πρώτη νότα, εμπνεόμενος από την σύζυγό του με Αρβανίτικη καταγωγή (όπως είπε ο ίδιος κατασυγκινημένος στο τέλος), διαβάζοντας τα κείμενα και ταξιδεύοντας νοερά σ’ εκείνη την εποχή. Σύνθεση επική τόσο όσο, πατριωτική τόσο όσο, με χορωδιακά μέρη, με μουσική που συνόδευε την αφήγηση, με ωραία μελωδία που μένει στη μνήμη, μα πάνω από όλα με σεβασμό στο κοινό και στο θέμα, ύμνησε και δόξασε τα κατορθώματα των Περαχωριτών.
Για την αξία της Φιλαρμονικής ορχήστρας και τον Πελοπίδα Μαυρόπουλο έχουμε γράψει άπειρες φορές, μα κάθε φορά που αναλαμβάνουν να εκτελέσουν ένα δύσκολο μουσικό εγχείρημα μας αφήνουν όλο και περισσότερο συγκινημένους και κάπως, θα έλεγα, άφωνους. Πόσες φορές έπιασα τον εαυτό μου, χθες, να ανατριχιάζει με το συνολικό αποτέλεσμα, με αυτή την αίσθηση ότι κάτι είναι τέλειο, με αυτή τη συγκίνηση που νιώθεις όταν κάτι είναι όμορφο και σε αγγίζει.
Προστιθέμενη αξία οι δύο σολίστ, η Μαίρη Έλεν Νέζη και ο Διονύσης Σούρμπης, που μας τίμησαν με την παρουσία τους. Άψογοι, έλαμπαν κυριολεκτικά τραγουδώντας τα έπη των Περαχωριτών, συνοδευόμενοι πότε από την Χορωδία Εκπαιδευτικών Μουσικής “Choremus”, πότε από το πιάνο της Κατερίνας Λιάτα.
Χθες, λοιπόν, με την συνταρακτική αυτή συναυλία, αποδείχτηκε περίτρανα η συνθήκη που λέει ότι όταν αγαπάς αυτό που κάνεις κι έχεις πίστη στο όραμα και τις ικανότητές σου, τότε το αποτέλεσμα σίγουρα θα σε δικαιώσει! Και τι δικαίωση η χθεσινή! Δικαίωση που περιλάμβανε τιμή για την ιστορία του τόπου, σεβασμό στους ανθρώπους που κατοικούσαν εκεί πριν από εμάς και πολλή μα πάρα πολλή αξιοπρέπεια και απαράμιλλη αισθητική!
Δικαίωση για τον ενάμιση χρόνο προετοιμασίας, για τις ατελείωτες ώρες μελέτης και πρόβας, για την αβεβαιότητα λόγω των συνθηκών covid-19, για όλο το κομμάτι της οργάνωσης και για όλη την γραφειοκρατική δουλειά που γινόταν παράλληλα – μην ξεχνάμε ότι η εκδήλωση τέθηκε υπο την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, της Περιφέρειας Πελοποννήσου και του Δήμου Λουτρακίου-Περαχώρας-Αγ. Θεοδώρων και μόνο για αυτό είχε άπειρες ώρες προετοιμασίας.
Δικαίωση για όλους εκείνους που πιστεύουν στην πραγματική και όχι στην επικοινωνιακή αξία των ανθρώπων, που στηρίζουν, υποστηρίζουν την ορχήστρα και τη δουλειά που γίνεται σ’ αυτήν όλα αυτά τα χρόνια και που ήρθε η ώρα επιτέλους να αναγνωριστεί!
Νομίζω χθες όλοι ξεπέρασαν τον εαυτό τους. Η απόδοση έφτασε σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο και δεδομένων των συνθηκών (η συναυλία έγινε σε ανοιχτό χώρο, στην πλατεία της εκκλησίας του χωριού της Περαχώρας) μπορούμε να μιλάμε για θρίαμβο!
Από το αισθητικό κομμάτι, τις προσκλήσεις, τα εξαιρετικής αισθητικής προγράμματα που μοιράστηκαν στο κοινό, την πολύ ευγενική και αθόρυβη ταξιθεσία, την όμορφη ατμόσφαιρα που είχε στηθεί με τους απλούς αλλά καθαρούς φωτισμούς, την εξαιρετική ποιότητα του ήχου έως την απόδοση μέχρι και της τελευταίας νότας, όλα χθες ήταν ένα τεράστιο παράδειγμα προς μίμηση, μια βραδιά που διαφήμισε τον τόπο μας, όχι με φανφάρες, πόζες και χαζοχαρουμενιές, αλλά με έμπνευση, ουσία, ταλέντο και κυρίως νιάτα! Να πούμε πάλι πως η Φιλαρμονική αποτελείται από νέους ανθρώπους έως και εφήβους που ασχολούνται στα σοβαρά με τη μουσική.
Μια εκδήλωση και ένα έργο που οι αρμόδιοι που χθες χειροκροτούσαν παραταγμένοι στις πρώτες σειρές, πρέπει να φροντίσουν να διαδοθεί και να βρει τη θέση που του αρμόζει ανάμεσα σε εκείνα που περιποιούν Τιμή για όλους μας. Παλαιότερους και νεότερους.
Γιατί, όπως έχω ξαναπεί, οι καλύτεροι διαφημιστές ενός τόπου, είναι εκείνοι που σέβονται και την ιστορία, αλλά και το παρόν του.
Για το Corinthia Events
Όλγα Παπαλεξάνδρου
Corinthia Events Extra!
Η Μάχη της Περαχώρας
Η Μάχη της Περαχώρας στις 26 και 27 Σεπτεμβρίου του 1822 αποτελεί μια από τις πιο ένδοξες σελίδες της μακραίωνης τοπικής ιστορίας της Περαχώρας και της ευρύτερης περιοχής της. Οι Περαχωρίτες/Δερβενοχωρίτες και οι λοιπές ελληνικές δυνάμεις με επικεφαλής τον Νικηταρά (Νικήτας Σταματελόπουλος) και την παρουσία σπουδαίων οπλαρχηγών της Επανάστασης (Δημήτριος Υψηλάντης, Γρηγόριος Δικαίος – Παπαφλέσσας, Οδυσσέας, Ανδρούτσος, Γιωργάκης Χελιώτης Λύκος, Αναστασόπουλος, Αντώνης Κολοκοτρώνης, Παναγιώτης Κεφάλας κ.ά.), αντιμετώπισαν με επιτυχία στη χερσόνησο της Περαχώρας τους Οθωμανούς του Δράμαλη, που εγκλωβισμένοι στην Κόρινθο μετά την ήττα τους στα Δερβενάκια, προσπάθησαν να καταλάβουν την Περαχώρα και στη συνέχεια να διαφύγουν μέσω των Μεγάλων Δερβενίων των Γερανείων, στη Ρούμελη. Οι σφοδρές επιθέσεις των Οθωμανών κατά της Περαχώρας αποκρούστηκαν και μετά από διήμερες συγκρούσεις οι Τούρκοι επέστρεψαν άπρακτοι στην Κόρινθο. Στη Μάχη της Περαχώρας, στην επιτυχή έκβασή της και στην πολυσήμαντη αξία της αναφέρονται σε επιστολές και στα απομνημονεύματά τους πολλοί από τους διακεκριμένους Αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης, όπως ο Επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Πρίγκιπας Δημήτριος Υψηλάντης, ο Νικηταράς, ο Ιωάννης Θ. Κολοκοτρώνης (Γενναίος), ο Υπασπιστής του Θ. Κολοκοτρώνη Φωτάκος Χρυσανθόπουλος, ο Γραμματικός του Γέρου του Μοριά Μιχαήλ Οικονόμου και ο Νικόλαος Σπηλιάδης, γεγονός που αναδεικνύει την σπουδαία προσφορά της τόσο για τη ματαίωση των μεγαλεπήβολων οθωμανικών στρατηγικών σχεδίων περί καταστολής του ένοπλου Αγώνα των Ελλήνων για Ελευθερία στην έναρξή του, όσο και στην όλη επιτυχία των ιερών σκοπών της Εθνεγερσίας του 1821.
Οι συντελεστές του έργου
Φιλαρμονική Λουτρακίου https://loutrakiband.gr/
Νικόλαος Γεωργίου https://bit.ly/3lWFpwA
Σπύρος Προσωπαρης https://loutrakiband.gr/prosoparis/
Μαίρη Έλεν Νέζη https://loutrakiband.gr/mezzo_nezi/
Διονύσης Σούρμπης https://bit.ly/3oacdoD
Κατερίνα Λιάτα https://loutrakiband.gr/piano_liata/
Χορωδία Εκπαιδευτικών Μουσικής Choremus https://loutrakiband.gr/chorus/