Μικρή Ζήρεια: Τα βουνά δεν ανήκουν σε κανέναν, υπάρχουν για να μπορέσουμε να υπάρξουμε κι εμείς!

Έχουμε γράψει πολλές φορές ότι η ορεινή Κορινθία είναι ένας τόπος μαγικός, από τις περιπτώσεις εκείνες όπου έχεις τη δυνατότητα να φτάσεις από τα 1000 μέτρα υψόμετρο στη θάλασσα μέσα σε περίπου 40 λεπτά, διασχίζοντας ανηφόρες κατηφόρες, στροφές κι ευθείες, να περάσεις παραδοσιακά χωριά, λίμνες, γενικά μπορείς να ζήσεις τις τέσσερις εποχές μέσα σε μία ώρα, ανάμεσα σε πλατάνια, πεύκα δίπλα δίπλα με έλατα, βρύσες που τρέχουν νερό από πηγές και να βρεις όλα όσα μπορεί να βρει κανείς σε ένα βουνό, έχοντας όμως ταυτόχρονα, υπέροχη θέα στη θάλασσα!

Επίσης οι περισσότεροι γνωρίζουμε την ιστορία και τους μύθους της, οι οποίοι χάνονται στα βάθη των αιώνων. Στη Ζήρεια σύμφωνα με την μυθολογία, γεννήθηκε ο Ερμής, καρπός του έρωτα της νύμφης Μαίας με το Δία. Ο μικρός θεός δραπέτευσε από τη σπηλιά το πρώτο βράδυ της γέννησης του και έφτασε μέχρι τη Θεσσαλία, όπου έκλεψε τα βόδια του Απόλλωνα. Επιστρέφοντας στην Κυλλήνη, ανακάλυψε μια χελώνα, από το καβούκι της οποίας έφτιαξε μια λύρα- το πρώτο μυθικό μουσικό όργανο. Τελικά, η λύρα τον έσωσε από το μένος του Απόλλωνα, ο οποίος τη δέχτηκε ως αντάλλαγμα για τα χαμένα βόδια. Από τότε, μία από τις κορυφές της Κυλλήνης ονομάζεται Χελυδορέα, που σημαίνει εκδορά χελώνας. Στην άκρη του κάμπου της Ζήριας, ΒΑ της κορυφής, υπάρχει και το σπήλαιο, όπου θεωρείται ότι ήταν το μυθικό άντρο, όπου μεγάλωσε ο Ερμής.

Αλλά και η λίμνη Στυμφαλία, είναι στενά συνδεδεμένη με έναν από τους άθλους του μυθικού ήρωα Ηρακλή, ο οποίος απομάκρυνε με κρόταλα τις απειλητικές Στυμφαλίδες Όρνιθες που κατοικούσαν στα έλη.

Επιστρέφοντας στην πραγματικότητα, που ζούμε: στην περιοχή γύρω από τη Ζήρεια, εκτός από την υπέροχη, οργιώδη φύση, είναι σκορπισμένα και μία χούφτα γραφικά χωριουδάκια με πέτρινες βρύσες και τρεχούμενα νερά. Κάθε ένα έχει τη μοναδικότητά του κι όλα μαζί ενώνονται σε μια πλούσια προσφορά στον περιηγητή που θα θελήσει να τα εξερευνήσει. Αποτελούν στηρίγματα της τοπικής οικονομίας και δείγματα ήπιας ανάπτυξης και συνύπαρξης του ανθρώπου με τη φύση.

Εκεί, ανάμεσα σε γη και ουρανό, μπορεί κανείς να περπατήσει στα δρομάκια των χωριών: χωριά κρυμμένα ανάμεσα στα βουνά και τα δάση, μικρά ορεινά χωριά  με ηλικιωμένους κατοίκους, λουλουδιασμένες αυλές, παλιά σπίτια, μοναχικά σκυλιά που αράζουν στην πλατεία τα μεσημέρια και πλακώνουν κουνώντας την ουρά όταν μυρίζουν μεζέ, έχουν γιγάντια πλατάνια 150 ετών και παρακμιακά καφενεία που έχουν ξεμείνει πίσω εκεί στα 70’ς, έχουν κατσίκες που βγαίνουν από αυλές σπιτιών για βόλτα στα σοκάκια, έχουν φιλόξενα μικρά ταβερνάκια με υφασμάτινα τραπεζομάντηλα που μυρίζουν απορρυπαντικό και ηχεία που παίζουν Πάριο, τη γιαγιά της οικογένειας καθισμένη στο συνηθισμένο της τραπέζι και πατάτες τηγανιτές πραγματικές, κομμένες στο χέρι κι έχουν και σπίτια «καλλιτεχνών» με στολισμένα θαλασσόξυλα και καθρέφτες χωρίς χρησιμότητα στη μέση της πλατείας, ταιριασμένα με ρόδες αυτοκινήτων και πράσινες γλάστρες στις σκάλες.

Έχουν για αξιοθέατα ψηλά οροπέδια που τρέχουν άγρια άλογα και για επισκέπτες ορειβάτες που έχουν περπατήσει εφτά ώρες περιπλανώμενοι στα μονοπάτια και κάθισαν κάτω από τον πλάτανο για καφέ και τραχανόπιτα. Έχουν βαριεστημένους έφηβους που ψάχνουν για κωδικούς wifi και τουρίστες με ανοιγμένους χάρτες, όρεξη για περιπέτειες και ελληνική κουζίνα, έχουν μυρωδιές πασχαλιάς ανακατεμένες με τζάκι όταν η άνοιξη είναι αργοπορημένη, πολύχρωμες τουλίπες και ανθισμένες κερασιές να στολίζουν την πλαγιά που στέκεται καταπράσινη φύλακας πάνω από τα σπίτια και την εκκλησία.

Ακόμα, μπορεί κανείς να κάνει πεζοπορία στα μονοπάτια που άνοιξαν με μεγάλη αγάπη και διατηρούν με απίστευτη φροντίδα οι κάτοικοι των χωριών. Να περιηγηθεί στις λίμνες Στυμφαλία και Δόξα, να κάνει υπαίθριες δραστηριότητες, να παρακολουθήσει διάφορες τοπικές εκδηλώσεις, να κάνει ποδήλατο βουνού, μανιταροεξορμήσεις το φθινόπωρο, να επισκεφτεί αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία, να κάνει ορειβασία, μα πάνω από όλα μπορεί να συνδεθεί με την ενέργεια του τοπίου! Να αισθανθεί ελεύθερος και ζωντανός…..!

Λοιπόν, εκεί ακριβώς, στην κορυφή της μικρής Ζήρειας, στα 2000 μέτρα!!!, ακριβώς πάνω από τα ορεινά χωριά, μεγαλοεπιχειρηματίες με την αρωγή της κυβέρνησης και της ΡΑΕ, θέλουν να καρφώσουν 21 ανεμογεννήτριες! Ενώ σύμφωνα με την ιστοσελίδα της ΡΑΕ, στους Δήμους Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης και Σικυωνίων δύναται να τοποθετηθούν πάνω από 300!!! γιγαντιαίες ανεμογεννήτριες, χωρίς κάποια έγκριτη μελέτη να δικαιολογεί τέτοιες εγκαταστάσεις σε αυτά τα υψόμετρα.

Τα τελευταία χρόνια, με πρόσχημα την ανάγκη για απολιγνιτοποίηση, για μείωση των ρύπων και για μετάβαση σε καθαρότερες μορφές ενέργειας, γίνεται μια πρωτοφανής και παράλογη επίθεση σε βουνά της χώρας και περιοχές Natura και δυστυχώς ήρθε και η σειρά μας. Οι περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις που θα πληρώσει άμεσα και έμμεσα η ορεινή αλλά και ολόκληρη η Κορινθία, αναμένουμε ότι θα είναι ανυπολόγιστες. Για να μην αναφέρουμε ότι τα αιολικά εργοστάσια δημιουργούν ελάχιστες θέσεις εργασίας για τους ντόπιους, θέτουν σε κίνδυνο τις ήδη υπάρχουσες θέσεις, ενώ το τεράστιο κέρδος που θα προκύψει από την “επένδυση” δεν θα καταλήξει στην τοπική αγορά.

Οι αποφάσεις πάρθηκαν με γνώμονα την “ανάπτυξη” και χωρίς να εξεταστούν διάφορες άλλες παράμετροι. Χωρίς να  έχει υπάρξει πρόβλεψη για την τύχη των ανεμογεννητριών όταν περάσουν το όριο ζωής τους, χωρίς να έχουν επισημανθεί οι φόβοι για την υδρολογική ισορροπία υπόγειων και επιφανειακών υδάτων, χωρίς να έχουν επιμελώς εξεταστεί οι επιπτώσεις στην επιφανειακή απορροή των υδάτων και στον υδρολογικό κύκλο της περιοχής, δημιουργώντας έτσι κίνδυνο να επέλθουν σημαντικές επιπτώσεις στην αλλαγή του μικροκλίματος. Δεδομένης και της καταστροφής του φυσικού τοπίου όλα αυτά αποτελούν σημαντικές αρνητικές και επιβαρυντικές επιπτώσεις στην ευρύτερη περιοχή και τη ζωή σε αυτήν.

Για το τυπικό της υπόθεσης και για να καταλάβετε τα μεγέθη, το Όρος Κυλλήνη ή Ζήρεια, είναι το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Πελοποννήσου μετά τον Ταϋγετο και διαθέτει δυο κορυφές την Μικρή Ζήρεια (2.117 μ.) και τη Μεγάλη Ζήρεια (2.374 μ.).

Η λίμνη της Στυμφαλίας και το όρος Ζήρεια έχουν μεγάλη οικολογική αξία και ανήκουν στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστατευόμενων Περιοχών Natura 2000. Επικοινωνούν με υπόγειους αλλά και ορατούς δρόμους νερού, ορίζοντας την υδατική λεκάνη της Στυμφαλίας, τη μεγαλύτερη ορεινή υδατική λεκάνη της Πελοποννήσου. Αυτή αλλάζει όψη ανάλογα με τις εποχές και αποτελεί και τον νοτιότερο ορεινό υγροβιότοπο των Βαλκανίων, με πλούσια χλωρίδα και πανίδα.

Στην περιοχή συναντάμε 12 (!!!) διαφορετικούς τύπους οικοτόπων που σημαίνει ότι η περιοχή είναι πολύ σπουδαία για τη βιοποικιλότητα αφού εκτός των άλλων συναντάμε ενδημικά είδη χλωρίδας που υπάρχουν μόνο στη Ζήρεια καθώς και σπάνια είδη πανίδας (αρπακτικά).

Το τοπίο είναι ένας φυσικός πόρος και σαν τέτοιο πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε. Η τοποθέτηση ανεμογεννητριών στην κορυφογραμμή της Μικρής Ζήρειας απαιτεί ένα δίκτυο δρόμων μεγάλου πλάτους για να ανέβουν και επιπλέον ισοπέδωση δεκάδων στρεμμάτων της κορυφογραμμής για τη δημιουργία τεράστιων βάσεων που θα τοποθετηθούν οι ανεμογεννήτριες ενώ επίσης παρεμβαίνουν στην κατείσδυση του νερού στους υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες και εν τέλει αλλοιώνουν το οικοσύστημα.

Η μεταφορά του ρεύματος που παράγουν οι ανεμογεννήτριες συνιστά ένα επί πλέον πρόβλημα για τη φύση, με τις καλωδιώσεις που δημιουργούν στον χώρο. Επί πλέον αφήνουν στη φύση τα υλικά της παραγωγής τους, που είναι δύσκολο να μεταφερθούν και φυσικά ούτε λόγος να αποδομηθούν μετά μια 25ετία, όταν τελειώνει ο χρόνος ζωής τους.

Από όλα τα παραπάνω συνάγεται το γεγονός ότι θα προκαλέσουν μεγάλη και ανεπίστρεπτη βλάβη στο οικοσύστημα της περιοχής. Ένα οικοσύστημα που μπορεί κανείς να συναντήσει εντυπωσιακές εναλλαγές της βλάστησης. Κωνοφόρα δάση κεφαλληνιακής ελάτης, μαύρης πεύκης, βελανιδιές και καρυδιές, πανύψηλα πλατάνια, ιτιές και λεύκες σε ρεματιές με τρεχούμενα νερά, θυμάρι, λεβάντα και τσάι του βουνού ανάμεσα σε ρείκια και πουρνάρια.

Με αυτά τα δεδομένα, καταλαβαίνουμε όλοι μας, που ζούμε σε αυτή την χώρα και ξέρουμε πως λειτουργεί, πόσο μεγάλο κακό και διαταραχή μπορούν να προκαλέσουν τόσο μεγάλου μεγέθους τοποθετήσεις αιολικών πάρκων σε αυτά τα εύθραυστα οικοσυστήματα και τις μικρές τους κοινωνίες, τις οποίες θρέφουν και από τις οποίες θρέφονται.

Γι’ αυτό το λόγο,

**Δηλώνουμε την κάθετη αντίθεσή μας στην σχεδιαζόμενη εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην Ζήρεια, και ενώνουμε τις φωνές μας με τους κατοίκους των χωριών, τους φορείς, τους συλλόγους και τους Δήμους Σικυωνίων & Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης, διότι αναμένουμε ότι θα προκληθεί: 

– μη αναστρέψιμη καταστροφή του τοπίου και του φυσικού οικοσυστήματος του βουνού μας

– μη αναστρέψιμο πλήγμα στην προσπάθεια ανάπτυξης του αειφόρου τουρισμού στην ορεινή περιοχή μας και την τοπικής μας οικονομία

Δεν είμαστε αντίθετοι στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όμως η άστοχη χωροθέτηση τους μπορεί να προβεί αρνητική για:

– την Βιοποικιλότητα

– το Περιβάλλον

– τον Τουρισμό

– την Υδρολογική ισορροπία υπόγειων και επιφανειακών υδάτων

– την αλλαγή του Μικροκλίματος στην ευρύτερη περιοχή

Όχι Ανεμογεννήτριες στην Ζήρεια, Ναι στην Προστασίας της Φύσης !**

Τα βουνά δεν ανήκουν σε κανέναν, υπάρχουν για να μπορέσουμε να υπάρξουμε κι εμείς!

Για περισσότερες πληροφορίες και επικοινωνία μπορείτε να επισκεφτείτε τη σελίδα του Δικτύου Προστασίας Ζήρειας στο Facebook ή να στείλετε μήνυμα στο : [email protected]

**Κείμενο Συλλογικής Αντίθεσης του Δικτύου Προστασίας Ζήρειας.

 

Για το Cornthia Events
Όλγα Παπαλεξάνδρου